SARIYER TİYATROSU

İstanbul'un orta yeri sinema, demiş adına Orhan Veli denen güzel insan.
Sadece sinema değil, tiyatro, konser her şey...

İstanbul'un Sarıyer denen böreğiyle meşhur ilçesi var ya, hah işte orda küçük ufak tefek bi tiyatro salonu var.
Sarıyer Belediyesi'nin salonu, "Nejat Uygur Sahnesi".[ Ölmeden adına salon yapılan insan, Nejat Uygur. Ve izlendiği evde sadece komiklik değil, muhaliflik rüzgarları da estiren insan. Dalga geçmeleri, şimdi nerde? Hastaymış galiba, yaşlandı epey. ]

Salon 100 kişilik. Küba havası var. Neden?
Oyun ücretsiz. tuvalet, çay, su vs ücretsiz.
Telefonla yer ayırtmak gerekiyor. Salon doluyor çünkü. Sarıyer insanı tiyatroya açmış, susamış her neyse işte ondan...

Tiyatroyu küçük salonda izlemek daha mı güzel oluyor ne? Belki oyununa göre değişir. Ama ben o fısıldaşarak gülmeleri, o cep telefonlarının çalmasından doğan panikleri, o gizlice telefonda konuşmaları, sahneye seslenmeleri daha bi sevdim.

Mahalle insanıyla aynı yere bakmayı sevdim. Devlet tiyatrosunda ya da İstanbul için en az bir vasıtayla gidilebilecek tiyatrolarda izleyici tipi çok çeşitli olmuyor sanki. Bakkalın karısı gelse mesela o salona, ya da kadın anam karakterinde bi teyze gelse, garip olacak. Gelmez zaten o kadar uzak ki!

Tiyatro daha küçük salonlarda da olsa daha fazla yere ulaşmalı. Şehrin Beyoğlu gibi güzel bir sinema/tiyatro/sanat merkezi olsa bile, aynı zamanda bütün şehre de yayılmalı.

Sevdim bu küçük sahneyi. Başkan yardımcısı sezon sonunda söz verdi, seneye daha büyük bir salon açacaklarmış bakalım...  

Belediye oyuncularının 2 oyununa gittim. Nazım Hikmet'in "İnek" ve Haldun Taner'in "Gözlerimi kaparım, vazifemi yaparım" oyunlarına. Çok güzeldi ikisi de. Konu itibarıyle bi muhalefet akıyor oyunlardan, isimlerinden vs. Bunu CHP li bir belediye olmasına bağlayabiliriz. Ancak olması gerekenin de bu olduğunu düşünüyorum. Tiyatro, muhalif olmaz mı...

Sezon bitti, TiyatrODA etkinliği başladı. Başka tiyatro grupları geldi 1 hafta boyunca. gündüz atölyeler akşam oyunlar. Yine ücretsiz her şey. Yine 2 oyuna gidebildim. Yine öncekileri kaçırdığıma üzüldüm.

Tiyatro, farklı insanları bir araya getirdiği zaman, daha güzel.