Uzun zaman olmuş.
Şubat başından Nisan sonuna. Yazmak istemedim çok. Başka yerlere meylettim, uzaklaştım ülkemden, itiraf edeyim. Bir de üstüne blogspot un kapatılması zırvası bahane oldu tabi.

Bu arada çok şey yaşadım okudum dinledim öğrendim söyledim. Sesli ya da sessiz sürekli konuştum kendimle ya da başkasıyla.

Bir konuda söz verdim kendime: Bir gün delirsem de düşünmeyi bırakmayacağım. boş yere yaşamaktansa delirmek, çok daha çekici değil mi?

Düşünmekten ne anlarsın tabi o da çok önemli.
Şimdi zamanı değil bunu anlatmanın. Hiçbir zaman da zamanı olmayacak. Oturup bunu uzun uzun anlatmam asla. Anlatılmaz yaşanırlardan.

Her şey durmadan deişiyor. Şubattan bu yana mesela, dünya dönmeye devam etti. Ben çalışmaya başladım başka bi yerde. Çok kişiyle kavga ettim. Barışmadım, hiç küsmedim ki. Kavga edip küsmemek de saçma.

tutunamayanları okuyorum sevgili ülkem, çok şey var söylemem gereken. beni bekle burda. bu sadece beni hatırlatma yazısıydı.