2 Ocak 2014

fakir edebiyatı

daha iyisini görmeden yaşamak lazım azizim.bu kestirme sonuca bi sinirle varıldı belki.. belki 1 hafta sonra okuyunca çok saçma gelecek.. ama olsun.

mahallende soba yanıyorsa mesela, soba kokusunun, kömür kokusunun duyulmadığı, garipsendiği mahallelerde çok dolaşmayacaksın. paran yoksa avm ye gitmeyeceksin. zenginlerin olduğu hiçbi yere gitmeyeceksin. mahallenin bi sokağının başından aşağı sallanan yokuş manzarasını severken sen, uzaklarda bi yerlerde yalıları arkana alıp deniz seyredebileceğin bi mekanın varlığından haberin bile olmayacak. yoksa o yokuş, güzellik olmaktan çıkar, işkenceye dönüşür artık.

ya da makarnayı güzel yapıyorsan ve  sana acayip güzel geliyorsa tadı, ziyafet yemeğin menemense, 3ü1arada kahveler keyifse... lüks restoranda fesleğen soslu makarna yemeyeceksin mesela, starbucksta kahve içmeyeceksin. allah muhafaza, kendi yaptıklarından çok sevdin mi onları, sıçtın demektir, gel de yaşamaktan zevk al bi daha. evdeki kahvenin ayarı hiçbi zaman tam gelmeyecek artık sana, şekeri fazla olacak, kahvesi adi/ucuz kokuyor olacak. makarnan için alsan bile malzemeleri, kendin yapsan bile, orda, o servis tabağında yediğin gibi olmayacak hiçbir zaman.

paran azsa, kendine "kırk yılda bi" ziyafet vermeye kalkmayacaksın arkadaşım. can bu, bi kere gösterdin mi, her zaman diğerlerini küçümser, hep en iyisini ister.

şimdi sen gittin modada dolaştın ya, ya da adada, temiz kokan sokaklarda, floryada... kedilerin bile sakin, huzurlu baktığı sokaklarda.. sen şimdi nasıl yürürsün bu pis, çöp dolu, kömür kokan, köşelerde farenin, akrebin dolaştığı sokaklarda? orda bu sorunları belki hiç görmemiş/görmeyecek insanlar varken, orda belki başka bir ailede doğsaydın şu an içinde olacağın o rutubetsiz evler varken... onların var olduğunu bilirken...

neyse yavrum, sen yine boşver bunu. çalış, belki bi gün senin de olur. olmasa da olur aslında. hayat metadan ibaret değil. meta ile mutlu olunmaz. metasızlıkla da olunmuyor. demek ki başka bir yolu var bu işin. demek ki içeride, senin içinde, kafanda ya da kalbinde başlayacak-bitecek her şey.

başta söylediğimi boşver, elindekiyle yetin dedim ya, boşver onu. kafanı kuma gömüp yaşayamazsın sonuçta. ki dediklerim doğruydu, daha iyi yemeği yediğin an, ucuz yemekler sıradan olur artık, ayda bir gün kendine çekeceğin ziyafeti iple çekersin. ama elinde olan buysa, diğer yemekleri zehir etme kendine, ucuz yemeklerden de tat almayı unutma. sokak kömür mü kokuyor? kokar, mantıklı. camı açma o zaman. daha az koktuğu bir saatte aç. bunu kendine "hayata küsme malzemesi" yapma sadece. 2. el kıyafet giymekten aldığın zevki unutma. avm insanı olmaya çalışma. yeni çıkan filmleri takip etmeyiver, her filmi 3 boyutlu izlemeyiver, o kadar sık tiyatroya gitmeyiver, orta yaşlıların gittiği çay bahçesinde, plastik bardakta içiver çayı. gerçekten cam bardak mı sana keyif veren? o zaman okuma o kitapları hacı, meta ise senin mutluluğunun tek kaynağı, insanlar hakkında yazılmış hiçbir şeyden bahsetme bana.