yds den geçen senekinden farklı bi şey alamadım. hatta 67den 66ya düştüm.
vizeler iyi geçmedi. okumaları yetiştiremedim. çünkü anlamadım. geçen dönemin konularını bu dönem anca anlıyorum. muhtemelen bunları da yazın oturturum kafamda bi yerlere. onu da beceremeyecek kadar da salak değilimdir heralde... (estagfirullah... dediğinizi duyar gibiyim. hıhı evet.)
şimdi dönüp şöyle bi arkama baktığımda bi boka yaramadığımı görüyorum. ama napcan, hayat işte. yaramak zorundayız ya, çabalıyoruz. sanki ilerde bi wallerstein olabilecekmiş gibi, gece gündüz kitap okuyan bi tip olduğumu hayal ediyorum. ben hiç öyle olmadım ki, söz konusu kitap roman değilse eğer.. ben sadece tüketiciyim şu hayatta. ne sanatçı ne bilim insanı yok içimde. bi devlet memuru akademisyen, yani vazifemi yaparım maaşıma bakarımcı olabilirim belki.
kendimi önemli görmek isterdim halbuki.
altı üstü 4 sınavdan başarısız oldum diye bu sonuçlara ulaşmam doğru değil belki. bakalım, deniyoruz işte.
ama şu yüksek bitene kadar hala yaratıcı enerjiyi bulamazsam içimde, tüketici hayatı benimsemeliyim. yaşamı devam ettirmek ve azıcık zevk almak için ne gerekiyosa yapmalıyım.
içimde asla yok olmayan bi açlık hissi var. bu da ikinci sorun.
başka da bi derdim yok çok şükür.... desem nası sevinirdin di mi blog. bok yok. ama anlatmıcam. hiç bütün dertlerimi toptan düşünerek canımı bütün olarak sıkamam. biraz sıktım sınavlar için, birazını da sonraya bıraktım.
şimdi leave me alone. i need to make a plan to be successful in whole life.
hey u life! i ll kick ur ass, man! we ll see r u big or me?!?!?!!
bu da böyle bi r kişisel gelişim yazısı olsun.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder