BİR DÜŞ DOĞDU, HAYIR OLSUN

Hikayelerim var, onları anlatmanın farklı bi yolu geldi aklıma: Belgesel çekmek. film değil, belgesel.

hani mesela bi lunapark çalışanının hikayesi var ya anlatmamı bekleyen, ya da pişmaniye satıcısı, ya da sahaflardaki uzun sakallı adam...Bekliyorlar beni. ben gitmezsem kim dinleyecek onları? Kim ölümsüzleştirecek soluklarını?Gizli kahramanlar olarak sonsuza kadar yaşamayı nasıl başaracaklar?

dünün bugünün ve yarının bana ihtiyacı var. herkese olduğu kadar. ben olmazsam olmaz. varsam da yol olmamalıyım. yöntem aradım şimdiye kadar. daha cesurca denemeliyim artık belki.

Bu gece KOSMOS dedi ki: Herkesin başına aynı şey geliyor. inanmıyorum O'na. beni inandırana kadar herkesin başına ne geldiğini öğrenmeye devam...inandıramazsa da bi kayıp olmaz hiç değilse..