bok

yine iş aramaya karar verdim. uzun zamandır aktif olarak aramıyordum, yani oraya buraya mail göndermeli, telefon etmeli, kariyer.nette cv doldurmalı, tanıdık bulmalı filan...

cvlerimi yeniledim. bikaç editörlük ilanına göz attım, kabul etmeyeceklerini bile bile başvurdum.
mail hesabımın arama çubuğuna "iş başvurusu" yazdım. dönem dönem hep benzer işlere başvurmuşum. editörlük çevresinde dönüp duran işlere. editör yardımcısı da olur, veri girişi de olur, maksat işi öğrenmek...vs...maksat sıçtığımın hayatında az çok sevdiğim 3 eylem olan yazmak-okumak-araştırmak la birleştirebileceğim bi iş bulmak. insanı az harfi bol bi iş.

bi yerden sonra editörlükten hayır gelmeyeceğini anlayıp "ne iş olsa yaparım" işlerne başvurmuşum. veri giriş elemanı, satış elemanı vs... mühendislik yapmamak için şu yaptığım şebekliklere bak. halbuki babamı dinleseydim, önce bi mesleğimi elime alsaydım, bu toplum içinde hep kıçıkırık görülecek işler yerine ağzına sıçtığımın gerzek mühendisliğini yapsaydım. sakız üretim hattı hayatımın en önemli olayı olsaydı. kalite, planlama, üretim, satış, verimlilik, maya, küf, lab, petri kabı, mikroskop, hassas terazi, beher, erlen, üretim hattı, şişeler, lingo lingo şişeler... ne kadar eğlenceli. gebze olur, beylikdüzü olur, o tip...sample alıp vermeler olur... eğitimler olur misal neydi o KPDS mi KGS mi kalite sistemleri vardı... BRC vardı mesela bi tek taşşaklı firmalar alabiliyordu. kalite sistemleri , çok önemli.

işte bunları sevmeyince insan bilemiyor ya da bilemeyince sevmiyor. (bi teknik resmi bi de rakı üretiminde rakının tarihini araştırmayı sevdim bu sıçtığımın bölümünde. ki rakı fabrikası tasarımında rakının tarihi hiç bi işe yaramıyor, dolayısyla derste de puan verilmiyor bu bilgiye.) ya da bunlar beni sevmiyor. beni seven ya da benim sevdiğim bi iş var mı? şımarık mıyım ben?

muhtemelen evet. parasız kaldıkça ondan bundan buluyorum. hiç yüzsüz bi insan değilim aslında bu durum cidden gururuma dokunuyor. o zaman nerden geliyor bu çalışamama lüksü?