29 Kasım 2010

HAYAT SANAL, FİLM GERÇEK ARTIK... DEVİR DEĞİŞTİ

Türk filmlerinin güzelliğinden midir hangi birini izlesem dayak yemişe dönüşüm? Yoksa ben mi fazla meyilliyim dayak yemeye? Dayak yiyeceğimi bildiğim filmleri seçiyor da olabilirim elbet.. Misal: Vavien'le Beş Şehir'i neden ardarda izler ki insan...

Hayır çok mu meraklıyım kedilerin insanlardan daha insan olduğunu bi kez daha anlamaya....
Ya da insanın sevemeyeceğini, seviyorsa takıntılı bi hasta olduğunu,
Ya da birinin ölmesini istemenin insanın içindeki doğal pislikten olduğunu ,
insanın içinde bi pislik olduğunu
neden hatırlama gereği duydum ki şimdi?

Halbuki ne olurdu bi Harry Potter falan izleseydim, sıkı dostlar birbirlerine destek olup dünyayı kurtarsalardı?

Bu da lazım bünyeye demek ki...

Herkes hayatında en az bir kez en az bir kişiyi öldürmüştür.
Çünkü herkes eninde sonunda ölür. Elbet birileri birilerini öldürür. Çünkü verilebilecek en büyük ceza ölümdür. Çünkü insan hep ceza vermek ister.

He bi de aşık adam sınanmaz mış. Aptalın teki öyle dedi şehirlerden birinde. Tren filmi.

Bi adam...Bir öğretmen, memur, aile babası...İnsanın onu kendini ikna edişine özenip onun gibi huzura yönelesi geliyor. Ama insanlar içine karışan bi huzuru kim kaybetmiş ki sen bulasın ey hüs... burda olsaydı "öyle deme, sus" derdi.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder