klasik bi romantik komedi hikayesine taktım bu sıralar. çevremde benzer örnekleri çok gördüğümden ve kadın erkek psikolojisi, biyolojisi hakkında bildiğim iki gıdım bilgiden de destek aldığım için kurtulamıyorum bu düşünceden:
kadın-erkek ilişkisinde erkek, kadını av olarak görür. biyolojik istekler değil bahsettiğim, asıl derdim sevmekle zaten. erkek, bir kadını sever. o'na kendini sevdirmek için, aşkını göstermek için çabalar. kadın aşık değilse başlangıçta, ki genelde değildir, aşk aynı anda başlamaz, kadın zamanla aşık olur. (olmama ihtimali de var tabi, olduğunu varsayarak devam ediyorum).
artık kadın da erkek de çok seviyordur birbirini. kadın iyice kendini kaptırmaktan korkar. muhtemelen her erkek duymuştur en az 1 kadından "bak ben çok acı çektim erkekler yüzünden, bi kez daha üzülüp, hayal kırıklığına uğramak istemiyorum" sözünü. adam güvence verir, "kaptır, ne olacak ki çok seviyorum işte daha ne kanıt bekliyorsun" der. kadın gaza gelmek istemez ama bu sözleri duymak hoşuna gider. zamanla aşık olur ve bi bakar ki tüm hayatını adama adamıştır, onsuz bir şey yapamıyor hale gelmiştir.
kadının artık avlanması gerekmediğini gören erkek, zamanla sıkılır. belki de başlangıçta dertli ama aşk böcüğü olmayan kadını sevmiştir, kadın böyle sevgi pıtırcığı olunca gözünden düşmüştür...bunu kadına söyleyemez çünkü kadın çok iyi biridir, aslında hayallerindeki kadındır, aslında güzeldir, aslında birkaç zaman (ay da olabilir bu, hafta da, yıl da) önce aşkından öldüğü kadın hakkında hislerinin böyle değişmesini kendine yakıştıramaz. kadına söylemez, seviyormuş gibi davranır.
kadın bir değişiklik fark eder ama adam hala sevdiğini söylüyordur işte. fark ettiği şeye inanmak istemez. fazla alıngan olduğunu düşünür, kendinden utanır.
sonra adam bi gün dayanamaz, ayrılmak istediğini söyler. kadın anlayamaz, neden? tam da ben tüm bariyerlerimi indirip sana kalbimi açmışken, güvenmişken? aşık olmuşken? bi hata mı yaptım? beni sevmeyi neden ve hangi ara bıraktın?
daha kötü senaryo: kadın aldatıldığını fark eder vs...
işte bunlar, yaşamadığım halde, ya yaşarsam korkusundan hayatımı etkiliyor. sevmek zor iş azizim. hele ki psikolojik sorunlarının farkındaysan, daha bi zor...
not: tabi romantik komediler genellikle böyle bitmez. kadın birisini kaybettiyse başka birisinin ona deli gibi aşık olduğunu öğrenir ya da o kaybettiği kişi pişman olup geri döner vs... dünya kadınları avutma üzerine dönüyor sanki.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder