İÇİMDEN KÜFÜRLER GEÇİYOR

Bi amaç edinmiştim yaklaşık 1 ay önce kendime. Çok bi şey beceremedim geçen zamanda. Sınırlarım aynı, hayallerim hala yok. ne bir ileri, ne de bir geriyim. olduğun yerde saymak da geri gitmek sayılır tabi yaşam için, zaman ilerliyor zira.

oyunlara ve savaşlara karşı güçsüzüm. herkese her şeye "bi siktir git başımdan" diye bağırmak..

anlamıyorum gerçekten. her insan biraz kötüdür. neden? kavga edeceksek neden yaşıyoruz? kavga etmemeyi öğrenmek mi amaç? ama kavga hiç var olmasaydı kavga etmemeyi öğrenmemize gerek de kalmayacaktı... neden böyle yarattı bizi, neden kendimi horoz dövüşünde gibi hissediyorum? yönlendiren biri var, birimiz illa ki diğerini boğazlayacak, kurtuluş yok...

öbür tarafta bi ödül almak istemiyorum ben. savaşmamak istiyorum.

siktir olup gitmek...
hiç var olmamak...

big bang mi yaratıcı mı adı her neyse benim acı çekmeme sebep olan... umarım anlamlı bi sebebi vardır bu saçmalıkların.